آلوت، میریام (1368). رمان به روایت رمان نویسان. ترجمه علیمحمد حقشناس. تهران: مرکز.
ارسطو،(1337) هنر شاعری. ترجمه فتح الله مجتبایی. تهران :بنگاه نشراندیشه.
اسکولز، رابرت (1383). عناصر داستان. ترجمه فرزانه طاهری. تهران: مرکز.
امینی، رحمت (1390). تئاتر پداگوژیک(تعلیمی-تربیتی). تهران:افراز.
انوشه، حسن (1382). دانشنامه ادب فارسی. جلد دوم. تهران: وزارت فرهنگ ارشاد اسلامی.
براهنی، رضا (1402). قصهنویسی. تهران: نگاه.
برشت، برتولت (1357). زندگی تئاتری من. ترجمه فریدون ناظری. تهران: سازمان انتشارات جاویدان.
برشت،برتولت (1392). درباره تئاتر. ترجمه فرامرز بهزاد. تهران: خوارزمی.
بوهم، دیوید(1381). درباره دیالوگ . ترجمه محمد علی حسین نژاد. تهران: دفتر پژوهشهای فرهنگی.
بنیامین، والتر(1400). فهم برشت. نیما عیسیپور و دیگران. تهران: بیدگل.
پارسینژاد، کامران (1382)، «داستان کوتـاه کوتـاه( مینـیمالیـسم) و یـا داسـتان کـارت پستال»، ادبیات داستانی، شماره74 .
پرونر، میشل (1385). تحلیل متون نمایشی. ترجمه شهناز شاهین. تهران: قطره.
پورنامداریان، تقی (1368). رمز و داستانهای رمزی در ادب فارسی. تهران: علمیوفرهنگی.
تبریزی، شمسالدین محمد (1392). مقالات شمس تبریزی. تصیحیح و تعلیق محمدعلی موحد، تهران: خوارزمی.
تعاونی، شیرین (1388). تکنیک برشت. تهران: قطره.
توشار، پیرامه(1366). تئاتر و اضطراب بشر. دکتر افضل وثقی.تهران: جهاد دانشگاهی.
حیاتی، زهرا و تقی پورنامداریان(1395). «بازخوانی تصویرهای ادبی در غزلیات شمس از دیدگاه زیباییشناسی تصویر در سینما». کهن نامه ادب پارسی. شماره4. 23-60.
داوسن، س. و(1377). درام . ترجمه فیروزه مهاجر. تهران: مرکز.
رستمی، صمد (1392). دیالکتیک فلسفۀ هگل و درام برشت. تهران: افراز.
رضی، احمد و مهدیه فیض (1385). «تحلیل عناصر داستانی در قصههـای مقـالات شـمس تبریزی». فصلنامه پژوهش زبان و ادبیات فارسی. شماره ششم.
صاحبالزمانی، ناصرالدین (1387). شمس خط سوم. تهران: عطائی.
سلدن، رامان (1375). نظریۀ ادبی و نقد عملی. ترجمه جلال سخنور وسیما زمانی. تهران: صبح اندیشه.
شفیعیکدکنی، محمدرضا(1388).غزلیات شمس تبریزی. تهران:سخن
طسوجی، عبداللطیف (1337). هزار و یک شب. تهران: علمی.
عبدالهی، علی (1386). داستانکهای فلسفی برتولت برشت. تهران: مشکی.
کادن، جی. ای (1380). فرهنگ اصطلاحات ادبی. ترجمه کاظم فیروزمند. تهران: شادگان.
کیریر، ژانکلود (1380). مجمعی کردند مرغان جهان. ترجمه داریوش مؤدبیان. تهران: قاب.
گراوند، علی (1385). بوطیقای قصه در غزلیات شمس. پایاننامـة دورة دکتـری. بـه راهنمایی دکتر سید جعفر حمیدی: دانشگاه شهید بهشتی.
گراوند، علی(1388). «بوطیقای قصههای رمزی در غزلیات شمس». مجله کاوش نامهزبان و ادبیات فارسی. شماره 18. 121- 158.
گوهرین، کاوه (1377). «آینده رمان و شتاب زمان»، آدینه، شماره132و 133.
میتر، شومیت (1384). شناخت نظامهای تئاتر. ترجمه عبدالحسین مرتضوی و میترا علوی طلب. تهران: قطره.
میرصادقی، جمال (1382). ادبیات داستانی. تهران: سخن.
مککی، رابرت (1382). داستان. ترجمه محمد گذرآبادی. تهران: هرمس.
مولوی، جلال الدین محمد(1385). کلیات شمس. با تصحیحات و حواشی بدیع الزمان فروزانفر. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
مولوی، جلال الدین محمد(1371). کلیات شمس. مطابق نسخه تصحیح شده بدیع الزمان فروزانفر. به اهتمام پرویز بابایی. تهران: نگاه.
مولوی، جلالالدین محمد بن محمد (1385). کلیات شمس تبریزی. تصحیح و اعرابگذاری کاظم برگنیسی. تهران: فکر روز.
Benjamin, Walter.(1968) .“what is epic theatre? In: Illuminations”, translated by Harry Zohn, schocken: New York.
Brecht, Bertolt: (1967). “Gesammelte Werke”. Frankfurt/M.
Thompson, J (2003). “Applied theatre. Bewilderment and Beyond”. Oxford.
Wizisla, Erdmut. (2009). Walter Benjamin and Bertolt Brecht; The Story of a Friendship, Yale University Press, First Published
