نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه کوثر بجنورد، بجنورد، ایران

چکیده

از آن زمان که در ادبیات مردمی به چشم رشته‌ای دانشگاهی نگریسته شد دیری نمی‌گذرد و از همان اوان پژوهندگان این شاخه بر آن بوده و هستند که افسانه‌ها را روشمند بررسند. پیتر جیلت از جمله کسانی است که الگوی خود را برای خوانشی آکادمیک از افسانه‌های شگفت پیش می‌نهد. الگوی پیشنهادی او دو سویه دارد: متنی (ساختی) و بافتی. سویۀ متنی آن پنج کارکرد را در ساختار مشترک قصه‌های شگفت می‌شناساند: موقعیت نخستین، تعامل با یاریگر، تعامل با شهبانو؛ تعامل با دشمن و بازگشت قهرمان. سویۀ بافتی الگو پیوند تنگاتنگ میان افسانۀ شگفت و آیین تشرف بلوغ را آشکار می‌کند و نشان می‌دهد که راز ساختار مشترک قصه‌های شگفت پیوندشان با آیین گذار است. جیلت مدعی است که الگوی پیشنهادی‌اش برای تمام قصه‌های شگفت جهان کاربرد دارد. پژوهش پیش‌رو در پی آزمودن این ادعا پنج افسانۀ ایرانی و پنج افسانۀ عربی را برگزیده و متن و فرامتنشان را بر شالودۀ الگوی جیلت می‌کاود. این کاوش نشان می‌دهد که الگوی جیلت در خوانش افسانه‌های ایرانی و عربی کارآست و می‌توان از آن برای شناخت ژرف‌تر افسانه‌های این دو قلمرو زبانی بهره جست.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

منابع
-الیاده، م.(1958). آیین­ها و نمادهای تشرف. ترجمۀ م.مهاجری(1395). تهران: پارسه.
-پراپ، و.(1928). ریشه­های تاریخی قصه­های پریان. ترجمۀ ف.بدره­ای(1371). تهران: توس.
-جیلت، پ.(1998). ولادیمیر پراپ و قصۀ شفاهی جهانی. ترجمۀ پ.خدیش(1397). تهران: علمی و فرهنگی.
-فریزر، ج.(1994). شاخۀ زرین پژوهشی در دین و جادو. ترجمۀ ک.فیروزمند(1395). تهران: چشمه.
-قاسم­زاده، م.(1397). افسانه­های ایرانی. جلد یکم. تهران: هیرمند.
-مارزلف، ا.(1984). طبقه­بندی قصه­های ایرانی. ترجمۀ ک.جهانداری(1396). تهران: سروش.
 
-Bushnaq, Inea.(1986). Arab folktales. NewYork : Pantheon Books. 
-Muhawi, Ibrahim & Kannana, Sharif.(1986). Speak, bird, speak again: Palestinian Arab folktales. Berkeley: University of California Press.
-Littmann, Enno.(1905). Modern Arabic tales, Leyden: J.Brill.