آموزگار، ژاله (1395)، تاریخ اساطیری ایران، تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها «سمت».
اسدی‌طوسی (1354)، گرشاسب‌نامه، به‌تصحیح حبیب یغمائی، تهران: طهوری.
القزوینی، ابویحیی زکریابن محمدبن محمود (1960م)، آثارالبلاد و اخبارالعباد، بیروت: منشورات دارالآفاق الجدیدة.
انجوی‌شیرازی، ابوالقاسم (1369)، فردوسی‌نامه، ج3، تهران: علمی.
اوستا کهن‌ترین سرودها و متنهای ایرانی (1385)، گزارش و پژوهش جلیل دوستخواه، ج1، تهران: مروارید.
بیضایی، بهرام (1398)، تاراج‌نامه، تهران: روشنگران و مطالعات زنان.
(1378)، پرده‌خانه، تهران: روشنگران و مطالعات زنان.
(١٣٨٩)، جنگنامه غلامان، تهران: روشنگران و مطالعات زنان.
(١٣٨٢)، دیوان نمایش، ج1 و ج2، تهران: روشنگران و مطالعات زنان.
(1386)، سهراب‌کُشی، تهران: روشنگران و مطالعات زنان.
(1395الف)، شب هزارویکم، تهران: روشنگران و مطالعات زنان.
(١٣٩٥ب)، فتحنامه کلات، تهران: روشنگران و مطالعات زنان.
(١٣٨٠)، مجلس قربانی سنمّار، تهران: روشنگران و مطالعات زنان.
(1358)، «مرگ یزدگرد»، هفته‌نامه کتاب جمعه، شماره 15، صص 12-59.
(1371)، ندبه، تهران: رامین.
جابز، گرترود (1370)، سمبولها (کتاب اول، جانوران)، ترجمه محمدرضا بقاپور، تهران: مترجم.
حبیب‌الله زرگر، شهرام (1395)، «بازشناسی پهلوان کچل، کهن‌ترین نسخه مکتوب نمایش عروسکی در ایران»، فصل‌نامه علمی پژوهشی تئاتر، شماره 66، صص52-67.
خواجوی‌کرمانی، کمال‌الدین ابوالعطاء محمودبن علی‌بن محمود (1319)، سام‌نامه (چاپ سنگی)، بمبئی: چاپخانه سلطان حسین سلطانی پریس.
دادگی، فرنبغ (1369)، بُندهش، ترجمه مهرداد بهار، تهران: توس.
درویشیان، علی اشرف، خندان، رضا (1378)، فرهنگ افسانه‌های مردم ایران، ج1، تهران: کتاب و فرهنگ.
(1381)، فرهنگ افسانه‌های مردم ایران، ج4 ، تهران: کتاب و فرهنگ.
(1382)، فرهنگ افسانه‌های مردم ایران، ج14 ، تهران: کتاب و فرهنگ.
رستگارفسایی، منصور (1383)، پیکرگردانی در اساطیر، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
(1381)، «پیکرگردانی در اساطیر»، مطالعات ایرانی، شماره 2، صص 95-116.
سعد سلمان، مسعود (1362)، دیوان مسعود سعد سلمان، به‌تصحیح رشید یاسمی، تهران: گلشانی.
غفوری، رضا (1394)، هفت منظومه حماسی، تهران: مرکز پژوهشی میراث مکتوب.
فردوسی، ابوالقاسم (1369)، شاهنامه، به‌تصحیح جلال خالقی مطلق، ج2، نیویورک: بنیاد میراث ایران.
فردوسی، ابوالقاسم (1371)، شاهنامه، به‌تصحیح جلال خالقی مطلق، ج3 ، نیویورک: بنیاد میراث ایران.
فضائلی، سودابه (1384)، فرهنگ غرایب، ج1 و ج2 ، تهران: افکار.
قاضی زاهدی گلپایگانی، علی (1379)، قصص یا داستانهای شگفت‌انگیز قرآن مجید، تهران: اسلامیه.
کارنوی، آلبرت جوزف (1341)، اساطیر ایرانی، ترجمه احمد طباطبایی، تهران: فرانکلین.
کریستن‌سن، آرتور (1355)، آفرینش زیانکار در روایات ایرانی، ترجمه احمد طباطبایی، تبریز: مؤسسه تاریخ و فرهنگ ایران.
کنبی، شیلا ر (1393)، جزئیاتی از هنر اسلامی، ترجمه افسونگر فراست، تهران: فرهنگسرای میردشتی.
کنگرانی، منیژه (1388)، «بیش‌متنیت روشی برای مطالعات تطبیقی هنر»، مجموعه مقالات دومین و سومین هم‌اندیشی هنر تطبیقی، تهران: موسسه تألیف، ترجمه و نشر آثار هنری «متن».
کویاجی، جهانگیر کوورجی (1353)، آیینها و افسانه‌های ایران و چین باستان، ترجمه جلیل دوستخواه، تهران: شرکت سهامی کتابهای جیبی.
گریمال، پی‌یر (1356)، فرهنگ اساطیر یونان و روم، ترجمه احمد بهمنش، تهران: امیرکبیر.
مادح، قاسم (1380)، جهانگیرنامه، تهران: دانشگاه تهران، موسسه مطالعات اسلامی دانشگاه مک گیل.
مسون، میخائیل، پوگاچنکوا، گالینا (١٣٨٤)، ریتون‌های اشکانی نسا، ترجمه شهرام حیدرآبادیان و رؤیا تاج‌بخش، جلد دوم، تهران: بازتاب اندیشه.
معزی، محمد (1318)، دیوان امیرالشعرا معزی، به‌تصحیح عباس اقبال آشتیانی، تهران: اسلامیه.
نامورمطلق، بهمن (1386)، «ترامتنیت؛ مطالعة روابط یک متن با دیگر متن‌ها»، پژوهشنامه علوم انسانی، شماره 56، صص83-96.
نقیب‌الممالک، محمدعلی (1386)، امیرارسلان نامدار و ملکه فرخ‌لقا، به‌تصحیح ی. رزمی‌پور، تهران: جاجرمی.
هال، جیمز (1380)، فرهنگ نگاره‌ای نمادها در هنر شرق و غرب، ترجمه رقیه بهزادی، تهران: فرهنگ معاصر.
هدایت، صادق (1391)، نیرنگستان (نسخه الکترونیکی)، تهران: جاویدان.
هیلن‌برند، رابرت (1394)، هنر و معماری اسلامی، ترجمه اردشیر اشراقی، تهران: روزنه.
هینلز، جان (1396)، شناخت اساطیر ایران، ترجمه ژاله آموزگار و احمد تفضلی، تهران: چشمه.
یاحقی، محمد جعفر (1394)، فرهنگ اساطیر و داستان واره‌ها در ادبیات فارسی، تهران: فرهنگ معاصر.
)