نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 فارغ‌التحصیل دکتری زبان و ادبیات فارسی. دانشکده ادبیات. واحد تبریز. دانشگاه آزاد اسلامی. تبریز. ایران.

2 دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی. دانشکده ادبیات. واحد تبریز. دانشگاه آزاد اسلامی. تبریز. ایران.

3 استاد گروه زبان و ادبیات فارسی. دانشکده ادبیات. واحد تبریز. دانشگاه آزاد اسلامی. تبریز. ایران.

10.30465/lir.2021.32776.1201

چکیده

مثلث کارپمن یک الگوی اجتماعی یا روان‌شناختی است که تعاملِ بین افراد را در یک تحلیل تراکنش، که توسط استفان کارپمن طراحی شده است، توضیح می‌دهد. این الگو سه نقش روان‌شناختی را که معمولا افراد ناخودآگاه در موقعیت‌های روزمره اشغال می‌کنند، بیان می‌کند؛ در مدل ترسیمی مثلث کارپمن سه ضلع وجود دارد. یک ضلع به نام ناجی، ضلعی به نام قربانی و ضلع دیگر با عنوان آزارگر. هر شخص یک نقش اصلی و آشناترین نقش را دارد کارپمن این موقعیت را دروازه شروع می‌نامد. اگرچه هر کسی نقشی دارد که بیش‌ترین آشنایی را با آن دارد، اما وقتی فرد روی مثلث قرار گرفت، به طور خودکار از طریق تمام موقعیت‌ها می‌چرخد و نقش‌ها را تغییر می‌دهد. مقاله پیش‌رو مبتنی بر رویکرد تحلیلی روانکاوانه تلاش خواهد کرد تا شخصیت طوبا را بر اساس مثلث کارپمن تببین نماید. آنچه از بازخوانی شخصیت طوبا در رمان برمی‌آید این است که شخصیت طوبا بر اساس مثلث کارپمن حالت چرخشی دارد. و در هر سه نقش جا به‌ جا می‌شود و در هر سه جایگاه ایفای نقش می‌کند. از ناجی به قربانی جهت گیری می کند و از قربانی به آزارگری که این پرسه تقریبا تکرار می‌شود و بیش‌تر در نقش آزارگر و قربانی ظاهر می‌شود. طوبا در مثلث کارپمن گیر می‌ا‌فتد و در واقع اسیر باز‌های روانی می‌شود که حاصلی جز استیصال و درماندگی ندارد.

کلیدواژه‌ها

برن، اریک (1398 )، بعد از سلام چه می‌گویید؟، مترجم مهدی قراچه داغی، تهران: پیکان.
پارسی‌پور، شهرنوش (1368)، طوبا و معنای شب، چاپ سوم، تهران: انتشارات اسپرک.
پارسی‌پور، شهرنوش (1367)، «برای چه می‌نویسید؟» دنیای سخن، فروردین، شماره 17 :صص 20-12.
حجازی، آرش (1387)، «لیلیث شهربانوی شب، مروری بر شخصیت اسطوره‌ای نخستین زن در داستان آفرینش سامی»؛ فصلنامه فرهنگی- هنری جشن کتاب، شماره 5.
سرگلزایی، محمد رضا (1396)، جنون قدرت و قدرت نامشروع، تهران: نشر قطره.
شریعتی، علی (1361)، مجموعه آثار 25 (انسان بی‌خود)، چاپ اول، تهران: انتشارات قلم.
شیری، قهرمان (1387)، مکتب‌های داستان نویسی در ایران، چاپ اول، تهران: چشمه.
صاحبی، علی (1397)، انسان و انتخاب دشوار (مسئولیت‌پذیری یا مسئولیت گریزی): فرایند رهایی از چرخه  قربانی‌گری و ورود به دایره توانمندی‌های خود، تهران: ذهن آویز.
فضائلی، سودابه (1388)، فرهنگ غرائب، آیین‌ها، اساطیر، رسوم، ج 2، تهران: افکار.
  منصور، محمود(1395)، احساس کهتری به انضمام بررسی های بالینی آدلر، تهران : موسسه انتشارات.
میرعابدینی، حسن (1387)، صد سال داستان نویسی ایران، چاپ پنجم، تهران: چشمه.
هورنای، کارن (1394)، عصبیت و رشد آدمی، مترجم محمد جعفر مصفا؛تهران: انتشارات بهجت.
هورنای، کارن (1396)، تضادهای درونی ما، مترجم محمد جعفر مصفا؛تهران: انتشارات بهجت.
 میلانی، فرزانه (1372)، «پای صحبت شهرنوش پارسی‌پور»، شماره 44: صص 691- 704.
یاوری، حورا (1383)، زندگی در آینه: گفتارهایی در نقد ادبی، چاپ دوم، تهران: نیلوفر.
یاوری، حورا (  1385)، «روایت دگرگونی‌های روحی و عاطفی»، مجله بخارا، شماره 57، صص 319-302.
یزدان پرست، حمید محمدی (1380)، داستان پیامبران در تورات، تلمود، انجیل و قران و بازتاب آن در ادبیات فارسی، تهران: اطلاعات.
گفتگوی شهرنوش پارسی‌پور در برنامه تماشا،2014 Jan 16.
Johnson, R. Skip. Escaping conflict and the Drama Triangle . June 10, 2015
Murdoch, MD, Stephen. Eric Berne Memorial Scientific Award  .  June 10, 2015
Karpman, M.D, Stephen (1968) Fairy tales and script drama analysis. Transactional Analysis. 29(7): 39-43.
Forrest, SW ,lynne (2015) The Three Faces of Victim- An overview of the Drama Triangle. June 11, 2015.