اسنودن، رود(1397)، خودآموز یونگ، ترجمۀ نورالدین رحمانیان، چاپ دوم، تهران: آشیان.
برزگر، ابراهیم (1395)، روانشناسی سیاسی، چاپ پنجم، تهران: سمت.
بهنامفر، محمد؛ طلایی، زینب(1394)، « نقد روانشناختی شخصیّت در رمان سالمرگی بر مبنای نظریّة کارن هورنای». متنپژوهی ادبی. دورۀ 18. شمارۀ 62. صص 175-193.
رضایی، محمود(1388)، «نقد و بررسی داستانی از جیمز تربر بر اساس دیدگاه روانشناختی کارن هورنای»، فصلنامۀ ادب پژوهی. دورۀ3، شمارۀ 10.صص 187-206.
شاکری، جلیل؛ بخشی، بهناز(1394)، «تحلیل روانشناختی شخصیّتهای سه داستان گدا، خاکسترنشینها و آشغالدونی غلامحسین ساعدی بر مبنای نظریّه کارن هورنای». متنپژوهی ادبی. دورۀ 19. شمارۀ 63. صص 55-88.
شجاعتزاده، تهمینه؛ اسکویی، نرگس(1396)، « تحلیل شخصیت محمود در رمان انگار گفته بودی لیلی» بر اساس آرای کارن هورنای».. پژوهشهای نقد ادبی و سبکشناسی. شمارۀ 3. دورۀ 19. 115-133.
شولتز، دوآن؛ شولتس، سیدنی آلن (1398)، نظریههای شخصیت، ترجمۀ یحیی سیدمحمدی، چاپ دهم، تهران: ویرایش.
فیست، گریگوری؛ جست، فیست(1397)، نظریههای شخصیت، ترجمۀ یحیی سیدمحمدی، چاپ ششم، تهران: روان.
لورنسای، پروین؛ اولیور پی، جان(1381)، شخصیت(نظریه و پژوهش)، ترجمۀ محمدجعفر جوادی و پروین کدیور، تهران: آییژ.
محرمی، رامین؛ حاجلو، نادر؛ شجاعی ماسوله، مهری(1390)، « تحلیل روانشناختی شخصیتهای داستانیِ هوشنگ مرادی براساس نظریة اریکسون». فصلنامۀ ادبپژوهی. شمارۀ 15. صص 121-140.
مرادی کرمانی، هوشنگ(1391)، آب انار، چاپ اول، تهران: معین.
مرادی کرمانی، هوشنگ(1395)، تنور، چاپ دوم، تهران: معین.
هورنای، کارن (1395)، راههای نو در روانکاوی، ترجمۀ اکبر تبریزی، تهران: بهجت
هورنای، کارن (1397)، تضادهای درونی، ترجمۀ محمدجعفر مصفا، چاپ دوم، تهران: بهجت.
هورنای، کارن (1397)، عصبیت و رشد آدمی. ترجمۀ محمدجعفر مصفا، چاپ بیستم، تهران: بهجت.
