Document Type : Original Article

Authors

1 PhD in Persian Language and Literature. Faculty of Literature, Hormozgan University. Iran

2 Assistant Professor of Persian Language and Literature. Shahid Mofteh Campus, Farhangian University. Tehran. Iran

10.30465/lir.2020.5003

Abstract

Machiavelli's relation to literary theory goes back to the early twentieth century. After this date relatively significant works in Persian literature have been criticized by Machiavelli's Thoughts. And this process continues until now. The present article first deals with the genealogy of this process in Persian literary criticism And then he looks at the pathology of such research. . The results show that most of this flow is due to disregard of Machiavelli's actual position In the discourse of Western political thought And by reducing the ideas of this thinker- Because of the use of incorrect translations- Provides incomplete information about Machiavelli and thus This misconception as a literary theory has been applied in the process of literary criticism Its sum often results in incomplete results and inaccurate readings of texts.

Keywords

ادواردز، الستر؛‌ تاونزند، جولز (1391). تفسیرهای جدید بر فیلسوفان سیاسی مدرن، از ماکیاولی تا مارکس، چ دوم،‌ ترجمه خشایار دیهیمی، تهران: نشر نی.
اسکینر،کونتین(1375). ماکیاولی،ترجمه عزت‌الله فولادوند،چ سوم،تهران: طرح نو.
اشتراوس، لئو (1387). فلسفه سیاسی چیست؟،‌ ترجمه فرهنگی رجایی، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
اطمینان، خدیجه؛ حلبی، علی‌اصغر(1388). «ماکیاولیسم و مشابهت‌های مندرج در کلیله و دمنه و مرزبان‌نامه با آن»، فصلنامه پیک نور(علوم انسانی)، سال هفتم شماره نخست، صص ۲۲- 31.
اعتصام‌زاده، ا(1304). «دروغ از لحاظ علمی»، آینده، سال اول، شماره پنجم، صص292- 289.
براون، ادوارد گرانویل(1386). تاریخ ادبیات ایران: از فردوسی تا سعدی، جلد دوم، ترجمه غلامحسین صدری افشار، تهران: نشر مروارید.
درخشان،مهدی (1370). «دفاع ازسعدی»، یغمای سی ودوم، (یادنامه حبیب یغمایی )،گردآوری ایرج افشار با همکاری قدرت‌الله روشنی، ص135.
جناب‌زاده،محمد(1350). «در هر اثر هنری است»،ارمغان،دوره چهلم،شماره پنج، صص.٣٣٣-٣٣٨.
جهانبگلو، رامین (1372). ماکیاولی و اندیشه رنسانس، تهران: نشر مرکز.
حاتمی سعید(1389). «اندیشه ماکیاولی وتاریخ بیهقی»، تاریخ ادبیات، شماره شصت و ششم، صص93-113.
خاتمی،احمد؛رحیمی،علی‌اصغر (1391). «سعدی و ماکیاولی: نمایی از هم سانی شرایط روزگار و همانندی‌ها میان گفتارهای سعدی و اندیشه‌های شهریار ماکیاللّی»، نقد زبان وادبیات خارجی،دوره پنجم،شماره هشت، صص53-73.
دشتی، علی(1304). «دروغ مصلحت آمیز»، آینده، سال نخست، شماره سوم، صص156- 159.
دهقانیان، جواد؛ نیکوبخت، ناصر(1390). «نقد اخلاق‌گرایی در کلیله و دمنه با نیم‌نگاهی به اندیشه‌های ماکیاولی». فصلنامه نقد ادبی،سال چهارم، شماره چهاردهم، صص133- 159.
رضوانیان، قدسیه؛ غفوری، عفت‌سادات (1394).«تبیین شکاف بین سیاست و اخلاق بر مبنای نظریه ماکیاولی با بررسی پند و اندرز در داستان شیر و گاو کلیله و دمنه». پژوهشنامه ادبیات‌تعلیمی، سالهفتم،شمارةبیستوپنجم، صص41-58 .
سارتون، جورج (1353). مقدمه بر تاریخ علم، ترجمه غلامحسین صدری افشار، تهران: وزارت علوم و آموزش عالی.
طباطبایی، سیدجواد(1366). «ماکیاوللی و بنیاد گذاری اندیشه سیاسی جدید»، کیهان فرهنگی، شماره چهل و ششم، صص33-35.
طباطبایی، سیدجواد (1382). جدال قدیم و جدید، تهران: انتشارات نگاه معاصر.
طباطبایی، سیدجواد (1392). تأملی در ترجمه متن‌های اندیشه سیاسی جدید: مورد شهریار ماکیاولی، تهران: مینوی خرد.
عامری‌کرمانی، مجیب (1394). «بررسی اندیشه‌های ماکیاولیستی در بخش تاریخی شاهنامه فردوسی». پایان‌نامه کارشناسی ارشدزبان وادبیات فارسی، دانشگاه ولیعصر)عج( رفسنجان.
غنی‌زاده، ابوالفضل(1397). «نگاهی جامعه شناختی به داستان سوم دفتر اول مثنوی معنوی(مطالعۀموردی داستان سوم مثنوی براساس مبانی نظری نیکولوماکیاولی)»،فصل‌نامه تخصصی تفسیروتحلیل متون زبان وادبیات فارسی(دهخدا)، دوره دهم،شماره سی و هفت، صص123-138.
فاستر، مایکل برسفورد (1383). خداوندان اندیشه سیاسی، ترجمه جواد شیخ الاسلامی، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
فروغی، محمدعلی (1344). سیرحکمت در اروپا، تهران: انتشارات زوار.
کاسیرر، ارنست(1382).اسطوره دولت، ترجمه یدالله موقن، تهران: انتشارات هرمس.
کیان‌پور، غلامرضا (1349). «دروغ مصلحت آمیز»،‌ یغما، صص466-470.
ماکیاولی،نیکولو (1366).شهریار،ترجمةداریوش آشوری،تهران: انتشارات پرواز.
ماکیاولی، نیکولو (1383).گفتارها،ترجمۀمحمدحسن لطفی،چاپ دوم،تهران: انتشارات خوارزمی.
ماهری، سهند (1396). «خوانشی ماکیاولیستی از رمان 1984 از جرج اورول»، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهیدمدنی آذربایجان،دانشکده ادبیات و علوم انسانی.
مطهری، مرتضی (1382). انسان کامل، چاپ بیست و نهم، تهران: انتشارات صدرا.
مقیمی، شروین؛‌ جیرانی، یاشار (1397).« تیرانی مترجم؛نقدی برکتاب تأملی در ترجمه متن‌های اندیشه‌سیاسی جدید، مورد شهریار ماکیاولی»، پژوهش‌نامه انتقادی متون و برنامه‌های علوم انسانی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال هجدهم، شماره ششم، 257صص- 272.
نثری، موسی (1304). «دروغ مصلحت‌آمیز»،مجله آینده، سال‌اول،شماره ‌شش،صص٣٧٦-370.
هخامنشی، کیخسرو(2535). حکمت سعدی، تهران: انتشارات امیرکبیر.
هورکهایمر، ماکس(1376). سپیده‌دمان فلسفه تاریخ بورژوایی، ترجمه محمدجعفر پوینده، تهران: نشرنی.
Althusser  ،Louis. (2000) ،Machiavelli and us ،translated by Gregory eliott .london: verso.
Edwards،alistair and townshend،(2002). Modern political philosophy : from Machiavelli to marx. Palgrave: Macmillan.
Vilari،pasquale(1878). Niccolo Machiavelli and his times ،translated by linda villari،vol. II، London: c. kegan paul and co. j paternoster square.
Seid Ali ،Mohammed. (2015)»MORALITY AND POLITICS WITH REFERENCE TO MACHIAVELLI’S THE PRINCE«،European Scientific Journal edition vol.II, No.،17pp233- 253.
Machiavelli، Niccolo. (1984). The Prince and the Discourses ،introducthion by max lennern،newyork:The Modern Library.
Machiavelli، Niccol. (2001). THE PRINCE.translated by w.k.marriot .the Pennsylvania state university.
www.iranshahri.com
https://irandoc.ac.ir
https://www.sid.ir