Document Type : Original Article

Author

Assistant Professor of Persian Language and Literature. Faculty of Literature and Humanities. Shahrekord University. Iran

10.30465/lir.2019.4401

Abstract

In this study, the character analysis and intra-locus of the novel in Celluch's vacancy is based on the Verden's view of mourning assignments and normative reactions to mourning by attribution. The analysis of the characters in the story, according to this view, shows that the Saluch families, such as the dead, Abbas and Abrav, do not accept the lack of reality by first denying the meaning of loss, the selective forgetfulness, the negation of the important event, and the doubt. To ease the pain of their behavior, this can lead to anomalies in their behavior. Regarding the pain of disaster, the dead and Abbas deny the pain of disaster in order to protect themselves from the pain of lack of behavior, which is another manifestation of the abusive behavior of violence. Then they accept the lack of behavior and they all adapt to the environment without the presence of a husband / father by acquiring new skills. In the end, by changing the deceased emotionally, such as love for the child and for others, marriage and love for work open up a future for life and normal life. In terms of emotions, cognitions, , the characters involved in mourning exhibit various reactions such as anger, sadness, loneliness, search, hallucination and restlessness, and eventually, By going through all these stages, emotions and reactions return to normal life. it can be concluded that in this novel, besides dealing with the external environment, tragedy characters are explored and their different states are represented.

Keywords

اسماعیل­پور، خلیل، بخشعلی­زاده مرادی، شهناز(1393)، «شدت واکنش­های سوگ ناشی از فوت خویشاوندان درجه یک»، مجله روانپژشکی و روانشناسی بالینی ایران، س20، ش4، صص 363-371.
پاینده، حسین (1397)، نظریه و نقد ادبی: درسنامه­ای میان رشته­ای، تهران: سمت.
پورقریب، بهزاد (1397)، «نقد فمنیستی بوم­گرای رمان جای خالی سلوچ»، ادبیات پارسی معاصر، س8،   ش2،صص 1-18.
تادیه، ژان ایو (1377)، نقد ادبی در سده بیستم، ترجمه محمدرحیم احمدی، تهران: سوره.
تایسن، لوئیس(1387)، نظریه­های نقد ادبی معاصر، ترجمۀ مازیار حسین­زاده و فاطمه حسینی، تهران: نگاه امروز و
حکایت قلم نوین.
تسلیمی، علی(1395)، نقد ادبی: نظریه­های ادبی و کاربرد آنها در ادبیات فارسی، تهران: اختران.
تسلیمی، علی (1388)، گزاره­هایی در ادبیات معاصر ایران(داستان): پیشامدرن، مدرن، پسامدرن، تهران: کتاب آمه.
دولت­آبادی، محمود(1397)، جای خالی سلوچ، تهران: چشمه.
خداپناهی، محمدکریم(1396)، انگیزش و هیجان، تهران: سمت.
رحمانی، کیومرث و کمار، سوبهاش(1396)، «خشونت علیه زنان در رمان جای خالی سلوچ و رمان گودان»، پژوهش
ادبیات معاصر جهان، ش1، دوره 22، صص151-181.
رفیعی، مانی و همکاران (1397)، «شناخت فقدان­های تجربه شده در تاریخچۀ زندگی جوانان ساکن تهران: یک پژوهش
پدیدارشناختی»، فصلنامه فرهنگ مشاوره و روان درمانی، س 10، ش 37، صص 63-98.
ریو، جان مارشال (1396)، انگیزش و هیجان، ترجمۀ یحی سید محمدی، تهران: ویرایش.
سلدن، رامان و ویدوسون، پیتر(1397)، راهنمای نظریۀ ادبی معاصر، ترجمۀ عباس مخبر، تهران: بان.
سلیمانی، محسن(1391)، رمان چیست؟، تهران: سوره مهر.
سناپور، حسین(1383)، ده جستار داستان­نویسی، تهران: چشمه.
شایگان­فر، حمیدرضا(1384)، نقد ادبی: معرفی مکاتب نقد و تحلیل متونی از ادب فارسی، تهران: دستان.
شیری، قهرمان(1386)، مکتب­های داستان­نویسی در ایران، تهران: چشمه.
فرانکن، رابرت(1384)، انگیزش و هیجان، مترجمان حسن شمس­آبادی و همکاران، تهران: نشر نی.
کلانتری، مهرداد و همکاران (1394)، سوگ و داغدیدگی در کودکان و نوجوانان، تهران: کتاب ارجمند.
معتمدی، غلامحسین(1372)، انسان و مرگ: درآمدی بر مرگ­شناسی، تهران: مرکز.
موسوی، سمیرا و همکاران(1395)، «اثربخشیدرمانسوگبیمارگونبرنشانههایسوگبیمارگون: پژوهشموردی»،
پژوهش­های مشاوره، س15، ش 58، صص 131-155.
میرعابدینی، حسن(1386)، صدسال داستان­نویسی ایران، جلد سوم و چهارم، تهران: چشمه.
نصراصفهانی، محمدرضا و شمعی، میلاد (1386)، «تحلیل عنصر شخصیت در رمان جای خالی سلوچ اثر محمود دولت آبادی»، مجلۀ زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سیستان و بلوچستان، س5، صص153-176.
وردن، ج. ویلیام(1377)، رنج و التیام در سوگواری و داغدیدگی، ترجمه محمد قائد، تهران: طرح نو.